Μια ιδέα για τον Πεντάλοφο

   Ο Πεντάλοφος θεωρούνταν το ιστορικό, πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής. Το κεφαλοχώρι με τις δύο συνοικίες του απλώνεται στη ρίζα των κορφών Δόντι ή Γκραντίσκα και Ρουμάνι του όρους Βόιο σε μια υψομετρική ζώνη που ξεκινά από τα 950 μέτρα (Κάτω Γειτονιά) και φτάνει τα 1.060 μέτρα ( (Πάνω Γειτονιά). Τη συνοχή του οικιστικού συμπλέγματος διακόπτει μόνο ο εθνικός δρόμος Ιωαννίνων - Κοζάνης που περνά μέσα από το χωριό.Ανέκαθεν βρισκόταν -λόγω θέσης- στο κέντρο των γεγονότων που παρέσυραν στη δίνη των πολέμων ολόκληρη την υπόοθωμανική κατοχή, Βαλκανική χερσόνησο. Εδώ είχε το ορμητήριό του ο Παύλος Μελάς και από εδώ ξεκίνησε εκείνη τη μοιραία μέρα στις στις 4 Σεπτέμβρη του 1904, για την τρίτη και τελευταία εξόρμησή του στη Δ. Μακεδονία, εναντίον των Βούλγαρων επιδρομέων. Με την εισβολή των Ιταλών τον Οκτώβριο του 1940 ο Πεντάλοφος βρέθηκε στην καρδιά των πολεμικών δράσεων. Από την περιοχή αυτή ο θρυλικός Συνταγματάρχης Δαβάκης οργάνωσε την άμυνα του μετώπου. Από τον Πεντάλοφο και τα γύρω χωριά οι ηρωικές γυναίκες ζαλικωμένες με πολεμοφόδια ανέβαιναν στις κορυφογραμμές για να τροφοδοτήσουν τους στρατιώτες που μάχονταν εκεί ή για να μεταφέρουν τους πληγωμένους στα νοσοκομεία εκστρατείας που είχαν στηθεί στα χωριά της Β. Πίνδου. Το παλιό όνομα του χωριού ήταν Ζουπάνι, ενώ η σύγχρονη ονομασία προήλθε από τους πέντε λόφους που περικλείουν τον οικισμό. Οι Ζουπανιώτες ήταν άριστοι τεχνίτες της πέτρας, κτιστάδες, πελεκητές, καλφάδες, περιζήτητοι σε όλη την επικράτεια της τότε οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι τεχνίτες που έκτισαν μερικά από τα ομορφότερα χωριά και εκκλησιές του Πηλίου ήταν αδύνατον να αμελήσουν το ίδιο τους το χωριό. Ετσι λοιπόν ο Πεντάλοφος φημίζεται για τα καλοβαλμένα, πέτρινα αρχοντικά του και τις επιβλητικές του εκκλησίες.

Στο κέντρο του χωριού η τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Αθανασίου (1816) εντυπωσιάζει με την παρουσίία της. Στον δρόμο για το χωριό Βυθός ξεχωρίζει η επίσης τρίκλιτη βασιλική του Αγίου Αχίλλειου (18ου αι.) που κοσμείται από θαυμάσιες αγιογραφίες του ζωγράφου Μιχαήλ. Ομως το Ζουπάνι θα το γνωρίσεις πραγματικά αν χαθείς στα λιθόστρωτα καλντερίμια και αναζητήσεις τα παλιά διώροφα και τριώροφα αρχοντικά που κουβαλούν στις καλοδουλεμένες πέτρες τους όλη την ιστορία τούτου του ιδιαίτερου τόπου.

     Α.Π.