Μουσικοχορευτική Παράδοση

    Εξίσου αξιόλογη και η τέχνη της μουσικής, αλληλένδετη φυσικά με το χορό.Μια μουσική γεμάτη διάφωνα διαστήματα, σε κλίμακες που μας συνδέουν με την αρχαιοελληνική "δώρια αρμονία".

    Το κλαρίνο στον Πεντάλοφο είχε πάντα και συνεχίζει να έχει λεβέντικο ηπειρώτικο σκοπό.Παρόλο που η Πίνδος χωρίζει γεωγραφικά τις δύο περιοχές, τις ενώνει μουσικά.Πρωτομάστορας του είδους, ο αείμνηστος Κώστας ανατίμτσιος- Τσίμος.Το μεράκι και η τεράστια αυτοσχεδιστική του μνήμη τον ανέδειξαν στο γεγαλύτερο κλαρίνο της Ανασελίτσας.Απ'αυτόν έμαθαν κλαρίνο όλοι οι σημερινοί καταξιωμένοι οργανοπαίχτες.Χάρη στη μοναδική του τέχνη διαμορφώσαμε τη δική μας μουσική παράδοση.Αυτός ήταν που την κράτησε αναλοίωτη και μας κληροδότησε αυτόν τον θησαυρό που διαθέτουμε σήμερα.

       Πέρα, λοιπόν, από τους ηπειρώτικους ρυθμούς και σκοπούς συναντάμε στο χωριοό με κάποιες παραλλαγές, υπάρχουν και τοπικοί χοροί.Σε ρυθμούς πεντάσημων ποδιών(2+3) είναι η Λόντζια που πήρε το όνομά της από την ομώνυμη πλατεία του Πενταλόφου, ο Συμπεθεριακός ή Ντουτσιότικος, ο Ντολιανάτικος, ο Λεωνίδας και άλλα.Χορεύονται κυκλικά.Σς ευθμούς οχτάσημων δοχμίων(χρόνοι 2+3+3) είναι ο συγκαθιστός χορός.Εδώ έχουμε τα τραγούδια "Πάρε τα γκιούμια σ' κι έλα", "Το κόκκινο μαντήλι" και τη "Σταυρομάνα", το πιο χαρακτηριστικό συγκαθιστό του Πενταλόφου.

     Χορεύονται, επίσης διάφορα τσάμικα με επικρατέστερο τραγούδι "Πέθανε ο βλάχος" που καθιέρωθηκε ως Πενταλοφίτικο τσάμικο.Εδώ στον τσάμικο χορεύει ο πρ'ωτος κι άλλοι κρατούν.Υπάρχουν επίσης διάφορα συρτά ενώ τα γλέντια συνήθως κλείνουν με σκόρπιο χορό "έντεκα".

     Κλείνοντας, πρέπει να αναφερθεί ότι όσα ισχύουν για τη μουσική παράδοση ισχύουν και για όλο το Άνω Βόιο, όχι όμως στον ίδιο βαθμό με τον Πεντάλοφο.

     Δ.Κ.